دیپنا: حضرت آیتالله جوادی آملی با ستودن شخصیت آیتالله حسنزاده آملی، گفت: آیتالله حسنزاده آملی از مفاخر جهان اسلام و بزرگان حکمت و معرفت است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دین پژوهی ایران به نقل از خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، استاد برجسته حوزه علمیه قم، 18 خردادماه در سومین گردهمایی اساتید علوم عقلی با اشاره به شخصیت علمی آیت الله حسنزاده آملی، گفت: آیتالله حسنزاده آملی از مفاخر جهان اسلام و بزرگان حکمت و معرفت است.
وی با بیان اینکه شخصیت آیتالله حسنزاده آملی ستودنی است و کمتر کسی به این توفیقات دسترسی پیدا میکند، اظهار داشت: آیتالله حسنزاده آملی انسانی خودساخته بود.
حضرت آیتالله جوادی آملی در ادامه با اشاره به حکمت اسلامی، شکوفا شدن آن را مستلزم بهره گرفتن از منابع اسلامی دانست و افزود: اگر فقه شیعه شکوفا شد به آن سبب است که ائمه معصومین(ع) بیش و پیش از دیگران از این منابع غنی استفاده کردهاند.
وی با تأکید بر رفع روشمندانه اختلاف بین علما، با بیان اینکه در موضع فقه اگر اختلافی هست روشمندانه و قابل حل است، افزود: پیشرفت فلسفه و کلام به کمک نقل، نیازمند سامان است و اختلاف روشمندانه سامانپذیر است.
این استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان اینکه فلسفه بیسامانی خود را با منطق و فقه بیسامانی خود را با اصول حل کرده است، گفت: از درون فقه و از مسأله فقهی، قوانین فقهی و از آنجا قوانین اصولی استخراج شد و فقه را از پراکندگی نجات داد.
وی در ادامه با اشاره به جنگ اکبر و جنگ اوسط، جنگ اخلاقی را جنگ اکبر ندانست و اظهار داشت: زمانی که اخلاق فرد اعلی نبود، جنگ، صلح و پیروزیاش هم اعلی نیست و کسی که وارد این حوزه نشود، لازم نیست به سلاح آن هم مسلح شود.
حضرت آیتالله جوادی آملی، زمینه عارف شدن را ورود به میدان جهاد اکبر دانست، نه جهاد اوسط و تصریح کرد: هنر عالم آن نیست که فیلسوفانه جهنم را ثابت کند، بلکه هنر آن است که عارفانه جهنم را ببیند.
وی با بیان اینکه صحنه جهاد اکبر بین عقل و قلب است، گفت: باید محدوده عقل و محدوده قلب شناخته شود و کسی که در هر دو صحنه حضور دارد اما کارآمد نیست، همواره در زحمت است.
این استاد خارج فقه حوزه علمیه قم اضافه کرد: اگر کسی برهانش نقد بود و توانست مشهود را معقول کند، در صلح کامل و در صحنه جهاد اکبر پیروز است؛ چراکه هم عرفان و هم برهان در دست او است.
حضرت آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه صحنه جهاد دارای سه فراق تسلیم، پیروزی و یا شهادت است، گفت: در این میدان که غالباً شهادت نصیب میشود؛ اگر کسی به شهادت رسید، پیروز است مانند فردی که به محبت اهل بیت(ع) در بستر بمیرد که به مرگ شهادت مرده است.
وی تسلیم شدن در برابر فلسفه و برهان را اسیری دانست و افزود: در درجه اول باید دفائن عقلی خود را شناسایی کنیم، به دست مهندسان دلشناس دهیم تا دلمایههایمان را که همانا قرآن و اهل بیت(ع) هستند به ما ارائه کنند و از علومی که دیگران بهره الهی نصیبشان شده استفاده کنیم تا فلسفه به کمال برسد و عرفان تکامل یابد.
این استاد برجسته علوم عقلی رسالت نوظهور را وظیفه افرادی دانست که در فلسفه فعالیت میکنند و گفت: مرزداران توحید فلاسفه و عرفا هستند و نخستین رسالت آنان، این است که جلوی فلسفههای الحادی را بگیرند، مرز فلسفه را بشناسند و حکیمانه درس بگویند.
درس نهجالبلاغه در حوزههای علمیه مهجور است
وی در بخش دیگری از سخنان خود وضعیت تدریس نهجالبلاغه را مورد توجه قرار داد و با بیان اینکه اکنون درس نهجالبلاغه در حوزههای علمیه مهجور است، به درس نهجالبلاغه مرحوم جهانگیرخان قشقایی اشاره کرد و گفت: مرحوم جهانگیرخان قشقایی در درس نهجالبلاغه خود حکمت تدریس میکرد.
حضرت آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه حرف کم، سبکبار و سبکمغزی با فلسفه سازگار نیست، تصریح کرد: استادان فلسفه باید حکمت تدریس کنند که اگر صد حکیم مشغول درس حکمت شوند و هر کدام ده شاگرد را بپرورانند، حوزه متحول میشود.
وی به وظیفه حکمای ایران اشاره کرد و با بیان اینکه اگر آسیبی به توحید و اصول دین برسد، فلاسفه اسلامی مسؤولند، گفت: اکنون وظیفه روحانیون و علمای فلاسفه است که این خطوط کلی را مجتهدانه از قرآن و روایات گرفته، بین عقل و قلب، جمع سالم کنند تا مشهودات برهانی شود.
این استاد خارج فقه حوزه علمیه قم در پایان سخنان خود بر حفظ میراث حکمای قرن سوم و به ویژه قرن چهارم تأکید کرد و آنان را شاگردان تقریباً بلافاصله حکمای یونان دانست.