به گزارش اداره همكاري‌هاي علمي و بين الملل، وي در اين نشست علمي گفت: با پيشرفت هاي علمي و تحولات فناوري رايانه‌اي و مباحث هوش مصنوعي مي‌توان به اين باور رسيد كه در نهايت مي توان ذهن انسان را در چارچوب زيستي تبيين كرد.

وي كه محور سخنان خود را بر محور "مساله آگاهي در چارچوب روش فصل و وصل" مطرح كرد، اظهار داشت: با توجه به اين پيشرفت‌هاي علمي مي‌توان دريافت كه ذهن چيزي جز يك رايانه بزرگ نيست ولي در پايان قرن بيستم، مشكلات بزرگي در برابر اين تبيين ايجاد شد.

ابوزيد يادآورشد: با وجود پيشرفت هاي علمي كه در كاركرد مغز انسان حاصل شد و شناخت مراكز ادراك و رفتار در مغز، امكان يافت و دو مشكل اساسي مانند حيث التفاتي و آگاهي در برابر تبيين زيستي مقاومت مي كنند.

وي ادامه داد: پرسش اساسي اين است كه چگونه ورودي‌هاي فيزيكي احساس مانند امواج نوري، امواج صوتي و تركيبات شيميايي به ادراكات آگاهانه ديداري و شنيداري منجر شد و اين مشكل در اين متون با نام " مساله دشوار" شناخته شد.

اين استاد فلسفه خاطرنشان كرد: اين مشكل در برابر روش هاي علمي مستقيم مقاومت مي‌كرد يك مشكل فلسفي چند رشته‌اي ديگر نيز پديد آمد كه تخصص‌هاي فيزيكي، مكانيك، شيمي آلي و عصب شناسي در كنار فلسفه در آن مشاركت ورزيده اند.

 وي ادامه داد: بعد از اين نظريه هاي علمي و فلسفي گوناگوني مانند مادي انگاري و كاركردگرايي و دوگانه انگاري و يگانه انگاري غيرقانونمند در كنار نظريه رازانگاري- كه معتقد است نمي توان آگاهي را تبيين كرد پديد آمدند.